Jaguar i inne chłopaki cz.5

**

- Jej, znowu masz porannego drągala! Tym razem lepiej go ukryj, bo Sehun robi fotki każdemu namiotowi, jaki przydarza ci się mieć! – Anioł Stróż Suho przyglądał się swojemu podopiecznemu z góry. Stał nad łóżkiem lidera, z rękami spleconymi na piersi i cmokał, okazując swoją dezaprobatę – Nigdy nie nauczysz się pilnować interesu prawda? – zapytał ze współczuciem, szeleszcząc niematerialnymi sztywnymi piórami u skrzydeł.

Suho zaczerwienił się i próbował przygładzić ręką wystający element własnej anatomii.

- Nie spinaj dupska, żartowałem – rzucił ze swobodą anioł, z impetem siadając na materacu, energicznie robiąc sobie miejsce tyłkiem, przesuwając Suho pod ścianę –Taki mały żarcik na rozluźnienie, zanim przejdę do poważniejszych rzeczy. Zdajesz sobie sprawę, ze nikt ci nie wierzy, co? Że nikt nie wierzy we mnie, w cząstkę twojej duszy? – jego ton głosu nagle obniżył się znacznie, szczupłe ręce otoczone miękkim, jasnym światłem gestykulowały żywo, dramatycznie w powietrzu, pozostawiając w przestrzeni jasne smugi, które zanikały miarowo – Może tym samym nie wierzą w ciebie…

Suho zwątpił w życie. Anioł Stróż miał rację. To działo się znowu. Gdy tylko pozwolił sobie na chwileczkę szczerości członkowie EXO-K znacząco się od niego zdystansowali. Jakby był brudny… Skalany, jakby posiadaczem swojego duchowego opiekuna można się było zarazić.

- Jesteś bardzo samotny… prawda? Nie mogę ci dać tego, co może dać ci prawdziwa przyjaźń… między kreacjami ludzkimi. Nie jestem… odpowiedni…

- Nie mów tak! – zaprzeczył szeptem Suho, jego głos brzmiał nagląco, jakby karcił swojego jedynego w pełni rozumiejącego go towarzysza za ten objaw zwątpienia w siłę ich relacji – Jesteś… znaczysz dla mnie bardzo wiele…

- Dobrze wiesz, ze zostałeś powołany w takiej postaci po to, by żyć w ich świecie. Nie możemy tak we dwoje zawisnąć między naszymi światami… Ja… ja i ty… Znów… znów nam się nie udało.

Suho zagryzł wargę. Nie był takiego samego zdania. Chciał spróbować po raz kolejny wyjaśnić przyjaciołom z grupy niezwykłe zjawisko, w jakim brał udział. W końcu jeszcze nie omijali go wzrokiem… po prostu na razie są zszokowani. No tak, im nigdy nie towarzyszyły skrzydlate postacie, które wyglądały zupełnie jak oni.

- Ja… spróbuję jeszcze raz. Wierzę w siłę ich przyjaźni… Ale wiem na pewno, ze gdy mi się nie uda –Suho odnalazł ciepłą dłoń Anioła Stróża na pościeli. Zacisnął na niej palce i zaczął głaskać kciukiem jej grzbiet – To spróbujemy na nowo. Być szczęśliwi. Osobno… Albo i znaleźć receptę na życie razem.  W innym życiu. Dobrze, mój drogi?

Anioł Stróż podarował mu jeden z najbardziej kojących uśmiechów.

- Wszystko, co zaproponujesz, mój wspaniały.

Ja pierdholę. Lider ma thnów erekcję i gada jakieś romantyczne bhthury tho thoih wymythlonych przyjaciół… , pomyślał Sehun, leżąc niespełna 3 metry obok, wpatrując się z paniką w białą ścianę. Jethem thwiathkiem planowania thamobójthwa.

**

- Lubicie to, suki – wydyszał Kai do monitora. Nisko pochylony nad laptopem, raczej, co było dla niego niepodobne, zgarbiony, naciskał w trzysekundowych odstępach klawisz F5. Mrużył oczy, łaknąc coraz więcej pochwał; fanki nie tylko doceniały to, że bohaterem jego fika z gatunku „artist&you” jest właśnie Kai; doceniały także jego niesamowite zdolności pisarskie.

- Gdybym kolekcjonował jajniki to waszymi mógłbym obkleić sobie cały pokój – syknął. Trochę z internetowego sloganu przeszło i do jego języka.

- Co to jajniki. Co robisz.

Kai podskoczył na krześle, nagle czując na sobie WZROK. Jego zgrabne palce przesunęły się z przycisku F5 na power; jego osobisty komputer zgasł, kryjąc za czernią całe trybuny fanek kibicujących Fantazyjnej_fanfikowiczce w spisywaniu historii ich życia.

Odwrócił się, przyjmując bardziej wyluzowaną pozę. Uch, D.O.

 Kai szczycił się umiejętnością radzenia sobie z debilami. Z reguły wszyscy usuwali mu się z drogi, by nie wypadać przy nim jeszcze gorzej niż zwykle. Ale z nim było inaczej. Był to typ niebezpieczny i dziwny; rozbrajał słodkością dziecka we mgle, by zaraz zmienić się w spostrzegawczego i błyskotliwego chłopaka. Usypiał czujność swoją ciasną wiedzą o świecie, by zaraz zadziwić trafną uwagą. Nikt tak naprawdę nigdy nie dotarł do tego, co Kyungsoo myśli naprawdę. Nie było nawet wiadomo jak on myśli, bo wszystko zdawało się go pochłaniać totalnie i do końca, jakby angażował wszystkie zmysły do pojmowania świata. Co zawodziło na dłuższą metę, bo D.O. zdawał się być totalnie rozproszony przez nadmiar bodźców. Kiedy jednak uzbierał sobie wszystko do kupy i udało mu się wyciągnąć wniosek, był on zawsze na tyle dopracowany i przemyślany, że wzbudzało to u innych lęk. I wahanie. I naturalną reakcję obronną – ucieczkę przed zwyrodniałym osobnikiem w stadzie.

Kai wiedział, że nie jest tak inteligentny jak reszta. Jednak z reguły nie musiał mówić zbyt wiele, by wszyscy mentalnie padali przed nim na kolana. Wystarczyło pokręcić tyłeczkiem, a najbardziej debilny tekst był odbierany jako potencjalna kandydatura do konkursu krasomówczego.

D.O. zdawał się nie istnieć w podobnych kategoriach. Kai starał się być więc uprzejmy i miły, jak opiekunka w domu dla niepełnosprawnych. Dostosować siebie do tego niezwykłego pacjenta, bo w druga stronę jest to przecież niemożliwe.

- Coś mówiłeś, Kyungsoo?

- Jajniki. Co są one w Internetach.

- Taki tam nowy okrzyk na moją cześć – Kai uznał, że to naprawdę dobra odpowiedź. Przylepił sobie do koszulki naklejkę z napisem „dyplomata miesiąca”, oczywiście jedynie w wyobraźni.

- Nie na moją – w głosie kolegi było słychać szczery smutek, jednak Kai nie był Luhanem, by współczuć każdemu jego skromnej egzystencji. D.O. był mało popularny, ale mówi się trudno.

- Nie, nie na twoją.

- To nic. Ja kocham Kaia. Kaiową cześć.

 Szczupłe ramiona Kyungsoo wystrzeliły w kierunku Kaia. Śmiesznie i niezgrabnie zawisł nad siedzącym Kaiem, zaczepiając się rękoma o niego tak, jak mała małpka mogłaby objąć małpią mamę. Fantazyjna_fanfikowiczka poklepała kolegę do plecach, gdy ten przylgnął do niej swoim drobnym ciałem, szukając w mięsie Kaia komfortu i ochrony.

„Mięso Kaia zawsze ciepłe i dobre”, tak zwykł powtarzać sobie D.O., gdy coś wprawiało go w zadumę, smutek czy melancholię. Zawsze gdy Kyungsoo odczuwał w swoim małym światku zbyt wiele rzeczy, wydarzeń, emocji, w prostactwie Kaia wyrażonym przez jego muskularne ciało, znajdował ukojenie.

 Nawet tak wyzuta z empatii istota jak Dancing Machine zauważyła, że główny wokalista jest zmartwiony i przestraszony. Nie przytulał się bowiem do niego, gdy był w innym stanie.

- No już, już – pogłaskał go po włosach, ciesząc się, że wspólnie, grupowo nauczyli przyjaciela zamykać usta tak, by się nie ślinił – Przestraszyłeś się, tak?

- Tak, bo Suho.

Ach. No tak, jeszcze i to…

Kai westchnął, pieszcząc delikatnie czubkami palców spięty kark przyjaciela, niemal bezwiednie starając się odstresować go za pomocą swojego cudownego dotyku.

**

- Nie podobasz mi się ostatnio – Chanyeol zamknął oczy, gdy usłyszał ten obniżony, trącający pretensją głos tuż nad swoim uchem. Próbował odprężyć się pod dotykiem Baekhyuna, który teraz przesuwał swoje wilgotne usta po kręgach szyjnych młodszego chłopaka, całując punkt po punkcie każda kostkę skrytą pod skórą – Straciłeś całą swoją iskrę, Yeollie – przy jego uchu znów zadźwięczała ta sama nuta pełna nagany. Chłopak już miał się jakoś usprawiedliwić, może odpowiedzieć, ale zamiast artykułowanego zdania z jego ust wydostał się przeciągły syk, gdy zęby jego szczęścia zagłębiły się w jego ciele.

Akurat w momencie, gdy miał się poskarżyć, ze pieszczota zmienia się w uciążliwą, bolące miejsce zostało nakryte wilgotnym językiem, który miękko nacisnął zaczerwioną skórę.

- Nie zamierzasz odpowiedzieć, Yeollie? – raper otworzył oczy, by zerknąć w dół. Drobne dłonie Baekhyuna wsunęły się pod jego koszulkę, szczupłe palce zaczęły głaskać jego klatkę piersiową, nie omijając sutków. Słodki mały dręczyciel, pomyślał Chanyeol, odchylając głowę do tyłu, opierając ją o ramię starszego chłopaka.

Słodki pojeb, przeleciało mu przez głowę, gdy Baekhyun wbił swoje wypielęgnowane paznokcie w najwrażliwszą skórę.

Przyzwyczajony do jego gierek nawet nie jęknął, po prostu odwrócił się w jego stronę. Zniecierpliwiony, o tak, Chanyeol bardzo dobrze wiedział, że Baek nienawidzi inicjować czegokolwiek, bo to dla niego oznaka, że przestał być pożądany i interesujący. Jego pieszczoty, gdy domagał i dopominał się seksu przypominały zaloty kanibala. Jednak póki ten nie zamierzał odgryźć mu głowy po wszystkim, Chanyeol mógł to zaakceptować.

- Wszystko jest w porządku – pocałował wargi wygięte w grymasie niezadowolenia. Paznokcie znów znalazły swoje miejsce w skórze rapera, tym razem na policzku. Chanyeol już niemal nie zwrócił na to uwagi, sięgając rękoma do zapięcia spodni Baekyuna.

- Pokaż mi, jak bardzo chcesz, żeby było w porządku, Yeol.

Ech, mały skubaniec. Jeżeli akurat nie rzucał kurwami na prawo i lewo to domagał się, delikatnie mówiąc, bardzo namiętnego i intensywnego zbliżenia. Chanyeol owszem, lubił podobne klimaty, wszystkie te scenki, kabaretki i burdelowe zachowanie, boa z piór w dziwnych miejscach, owszem. Baekhyun miał świra na tym punkcie, zresztą jak na punkcie wszystkiego co można by było określić jako wykurwiste.

 Jednak teraz, cały czas, gdy starał się zaspokoić swoje szczęście, z tym całym szarpaniem za włosy, związywaniem i licytowaniem się, kto jest czyj i jakie to mu daje prawa nie mógł skupić się na potrzebach tego małego narwańca. Ciągle, oczyma wyobraźni widział Anioła Stróża Suho, który stoi mu nad uchem i rzuca komentarzami w stylu „jeny co robisz”.

- Kurwa, dzisiaj faktycznie pipa z ciebie - mruknął Baekhyun, gdy młodszy chłopak nie mógł uporać się z bielizną wkręconą w zamek jeansów – Weź sobie odpuść, bo już mi opadł… A tak serio, to coś się dzieje? Dupnie, jak nie dasz rady na dłuższa metę, sam wiesz.

- Wiem – Chanyeol w końcu dał za wygraną, odwracając wzrok – ale coś się wydaje być bardzo nie tak.

- Coś poza twoim apetytem na mnie?

- Baekhyunnie…

- No co, jeżeli myślisz, że uwielbiam sobie zwalać…

Chanyeol przejechał sobie ręką po twarzy. Jak ostatecznie pozbyć się halucynacji Suho, które zaczynały wdzierać się w życia innych ludzi?

**